پیش از کامل شدن، حق نداری بمیری! / جلسه تفسیر استاد اخوان، یکشنبه 28 آذر 95 + گزارش تصویری
جلسه تفسیر حجت الاسلام اخوان، یکشنبه شب در محل حوزه علمیه حضرت ابوطالب(سلام‌الله علیه) برگزار گردید.
استاد اخوان در ادامه مطالب تفسیری خود، بیان داشت: خداوند در قرآن، پس از خلقت، به جنبه‌ی “صاحب بیان بودن انسان” می‌پردازد.
وی در ادامه با طرح سوالی افزود: در اینجا این سوال مطرح می شود که آیا قران صرفا برای انسان فرود آمده است؟ یا اینکه قرآن علم الله النازل است و هر موجودیبه اندازه بهره وجودی خود از آن بهره می برد که طبیعتا انسان، موجود تام و اکمل است؟ این بیان دوم صحیح تر است.
استاد اخوان ادامه داد: بله، هر موجودی به هر اندازه ای که از وجود بهره برده، به همان اندازه از علم بهره می برد ؛ پیش او یار نو و یار کهن هر دو یکی است…
شیخ عباس اخوان با بیان اینکه علم الهی تمامش در قران است، بیان داشت: ما در قرآن “لقد من الله علی الناس” نداریم. بلکه “لقد من الله علی المومنین” داریم.
حجت الاسلام اخوان در توضیح این فقره گفت: “بعثت” در مومنین واقع شده است. نه اینکه بعثت واقع شده و سپس اینها مومن شده اند. بلکه، چون مومن هستند در آن ها بعثت واقع شده است.
وی افزود: غایت بعثت، “استخلاف اسماء” است که البته هنوز جز در عده معدودی، این غایت هنوز محقق نشده است. لذا طلب مرگ کردن پیش از به کمال رسیدن، امر ناپسندی است؛ شکوفه شدن کافی نیست.باید گل بشوی، میوه بدهی، سپس از این دنیا بروی.
ایشان با توضیح بیشتر بحث منت بر مومنین، بیان داشت: خداوند به مومنین منت گذاشته، نه بر ناس. در واقع بعثت برای همه ناس بوده است. پیامبر مبعوث بر همه مردم شده اما این بعثت، در همه مردم صورت نگرفته است. خیلی فرق است بین “بعثت با علی” و ” بعثت با في” این دو زمین تا آسمان با هم فرق دارند. به این معنی که بعثت در ناس صورت نگرفته است بلکه «علی الناس» صورت گرفته است. آن کسی که از بعثت بهره برده است، مومن می باشد وگرنه نمی توانسته بهره ببرد.
استاد اخوان در ادامه با بیان اینکه “غایت بعثت در زمان حضرت حجت(عج) شخص مومن است” ایراد داشت: انسان کلاهبردار و شیاد، نور در باطن او ظهور ناری دارد. او از نور بهره ای نبرده است. فقط یاد گرفته مردم را به اطاعت خویش دربیاورد و بعد سرشان را کلاه بگذارد. معاویه در زمان خود در زمره علمای عرب بود، اما آن را در شقاوت به کار برد.آن ها وحشی بودند. علم را از اسلام یاد گرفتند منتها در شقاوت خود به کار بردند. فیض اگر بر انسان غیر مذکّی نازل شود، او را شقی‌تر می‌کند.
ایشان در پایان گفت: همه این علوم منتهی می شود به این ذوات مقدسه معصومین. در واقع علم قرین وجود است. هر موجودی در حد خودش علم دارد. «کل شیء یسبح بحمده» بیانگر تسبیح تکوینی بر اساس اراده و شعور که جلوه ای از جلوات الهی است، می باشد. از همین رو ابن عربی گفته: وقتی وحی نازل می شود، هر موجودی به اندازه خودش از آن بهره می برد.
